ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

 

Τα Ἀντιά είναι ένα μικρό χωριό που αναπτύσσεται σε μια κοιλάδα ανάμεσα στα βουνά Μηλιά και Αηδόνι στη Νότιο Ανατολική πλευρά του όρους Όχι της Εύβοιας. Έχει ορατότητα προς την θάλασσα και απέχει 37χιλ.από την Κάρυστο.

Πως θα πάμε. Αφού φτάσουμε στην Κάρυστο θα ακολουθήσουμε τον επαρχιακό δρόμο που ξεκινά από το κάστρο ( Μπούρτζι) προς Καφηρέα. μετά από 22χιλ.συναντούμε το χωριό Πλατανιστός, και μετά από άλλα 15 χιλ. συναντούμε τα Αντιά. Τα 32 χιλ. Της διαδρομής αποτελούνται από άσφαλτο με αρκετές στροφές αλλά καλό οδόστρωμα μόνο τα τελευταία 5 χιλ. είναι χωματόδρομος σε αρκετά καλή κατάσταση.

 

Το χωριό. Φτάνοντας στο χωριό πρώτα συναντάμε τους δύο μικρούς οικισμούς του Κάτω Χωριού, και μετά από 1,5 περίπου χιλ. στο σημείο που συναντάμε την εκκλησία του χωριού, υπάρχει παράκαμψη και πινακίδα που οδηγούν στο κέντρο του χωριού. Το χωριό είναι κατάφυτο από αιωνόβιες Βελανιδιές Αριές Πλατάνια και πολλά άλλα άγρια και καρποφόρα δένδρα που συνθέτουν ένα μαγευτικό τοπίο που σε συνδυασμό με την θέα των βουνών συναρπάζουν τον επισκέπτη από την πρώτη στιγμή. Στην περιοχή υπάρχουν πολλές μικρές πηγές από τις οποίες οι κάτοικοι ποτίζουν τις βραγιές (κήπους) και τα κοπάδια τους.

 

Ασχολίες. Οι κάτοικοί του ασχολούνταν παραδοσιακά με την κτηνοτροφία την γεωργία το κυνήγι την αλιεία, εφαρμόζοντας κατά κύριο λόγο την οικιακή οικονομία. Πέρα από την κτηνοτροφία και την γεωργία παρήγαγαν προϊόντα από μαλλί και είχαν μια πολύ ανεπτυγμένη τεχνική στα υφαντά από μαλλί κα βαμβάκι. Σχεδόν όλα τα νοικοκυριά είχαν τον δικό τους αργαλειό την (Κρεβατίνα) όπως συνήθιζαν να τη λένε.

 

Κάτοικοι. Η άγονη γη τους και η μικρή πάντοτε παραγωγή ευνόησε την μετανάστευση των Αντιωτών προς το εξωτερικό και το εσωτερικό με αποτέλεσμα από 260 κατοίκους που είχε παλαιότερα σήμερα να έχει 48 μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι είναι υπερήλικες και από 65 παιδιά που είχε το σχολείο, σήμερα πλέον παραμένει κλειστό. Στο κέντρο του χωριού συναντούμε το καφενείο του κυρ Παναγή του Κεφαλά ο οποίος έφυγε για πάντα αλλά συνεχίζει την παράδοση η κόρη του κυρία Μαρία και είναι πάντα το σημείο αναφοράς του χωριού, (τηλ2224025894)

 

Ιστορία του χωριού . Υπάρχουν αναφορές αλλά όχι τεκμηριωμένες αποδείξεις ότι πολύ παλαιά το χωριό ήταν χτισμένο σε υψηλότερο σημείο στην θέση Καρυές αλλά επιδή ήταν πολύ εκτεθειμένο στα έντονα καιρικά φαινόμενα αποφάσισαν οι κάτοικοι να μεταφερθούν στην σημερινή του θέση.

 

Ονομασία. Το όνομα του χωριού Αντιά, κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από το εξάρτημα του αργαλειού που λέγετε Αντί , διότι ανέκαθεν υπήρχαν στο χωριό άριστοι τεχνίτες που τα κατασκεύαζαν με ιδιαίτερο μεράκι και τεχνική καλύπτοντας τις ανάγκες των συγχωριανών αλλά και των γύρω χωριών.

 

Καταγωγή των Αντιωτών . Πολλά έχουν γραφτή κατά καιρούς για την καταγωγή των Αντιωτών αλλά καμία εκδοχή δεν είναι τεκμηριωμένη , και όλα ενάγονται σε υποθέσεις η και μύθους του εκάστοτε συγγραφέα η ιστορικού. Μία εκδοχή είναι ότι προέρχονται από τους Πέρσες, διότι ο Ξέρξης πριν επιτεθεί στους Αθηναίους είχε αφήσει μία οπισθοφυλακή στο σημερινό Καστρί και μετά την ήτα του τους εγκατέλειψε και για ασφάλεια μεταφέρθηκαν στο εσωτερικό της περιοχής ιδρύοντας τον πρώτο οικισμό . Ο Γουναρόπουλος υποθέτει ότι προέρχονται από τους Λάκωνες στρατιώτες που είχε συγκέντρωση στη Γεραιστό ο Αγησίλαος το 396 π.χ προκειμένου να εκστρατεύσει κατά των Περσών. Ο γλωσσολόγος καθηγητής Σταμάτιος Καρατζάς πιθανολογεί ότι ίσως στα Αντιά να είχε εγκατασταθεί ένα μέρος από τους αιχμαλώτους της Αίνου της Θράκης που μετέφερε στην Εύβοια το 1469 ο βενετός ναύαρχος Κανάλε. Την πιθανότητα προσπαθεί να την στηρίξει σε κάποιες γλωσσολογικές αναλύσεις ονομάτων και ένα συσχετισμό του Θρακιώτικου φωνηεντισμού που κατά την άποψη του υπάρχει στα Αντιά . Το σίγουρο είναι ότι οι Αντιώτες είναι αυτόχθονες για πάρα πολλούς αιώνες και αποτελούν μία ιδιαιτερότητα σε σχέση με τα υπόλοιπα χωριά του Κάβο Ντόρο, που μιλούσαν τα αρβανίτικα , διότι στα Αντιά πάντα μιλούσαν και μιλούν την απλή Ελληνική διάλεκτο χωρίς ιδιαιτέρους ιδιωματισμούς . Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των Αντιωτών είναι φιλοξενία των κατοίκων οι οποίοι ενώ ζούσαν και ζούνε φτωχικά σε πολύ μικρά σπίτια πάντα υπάρχει μια θέση και ένα πιάτο φαγητό από το βρισκόμενο για τον περαστικό.

 

. Παναγιώτης Τζαναβάρης .